Versie van 19 sep 2018 om 11:30

Belangrijk voor het slagen van een petitie is de achterban ervoor. Met andere woorden, de mensen die de petitie ondertekenen. Als dat goed zit zal de ontvanger van de petitie in beweging komen, uit respect voor die ondertekenaars. Bedenk dat het aantal ondertekenignen maar een argument zijn dat hoort bij het verzoek. Als de andere argumenten heel sterk zijn worden die met veel ondertekeningen nog sterker. Maar soms heb je niet eens veel ondertekeningen nodig omdat de petitie zelf al heel overtuigend is. Een petitie mag al overhandigd worden met maar 1 ondertekening. Het petitierecht in de Grondwet noemt geen aantallen ondertekeningen. Andersom kan ook, een petitie zonder argumenten en 100.000-en ondertekenaars bereikt weinig tot niks. Pas bij het overhandigen merkt u of de ontvanger vindt dat u sterke argumenten heeft.

Een afweging voor de ontvanger is wat voor achterban een petitie heeft.

Kenmerken van de achterban

In het algemeen gesteld kunnen ze drie kenmerken hebben: aantal, bekend en houding. In volgorde van wenselijkheid moet je dan hier aan denken:

• Veel, bekend en actief
• Veel, onbekend en actief
• Weinig, bekend en actief
• Veel, bekend en passief
• Weinig, onbekend en actief
• Weinig, onbekend en passief

Aantal

Het aantal is natuurlijk altijd relatief. Voor een nationale petitie kan dat in de duizenden lopen, maar in een kleine gemeente is een groep van een paar honderd al veel. Zoals gezegd is het aantal ondertekeningen niet zo heel belangrijk. Het is een extra argument naast de kracht van de inhoudelijke argumenten. Het is vooral zaak om boven de 100 ondertekenaars uit te komen, dat geeft aan dat het niet een privé-actie is, dat het breed leeft. Een technische petitie zal ook altijd minder ondertekenaars krijgen (ongeveer duizend landelijk) dan over een actueel onderwerp bekend van radio en tv.

Bekend

Bij een nationale petitie is het moeilijk om heel veel bekende mensen onder je ondertekenaars te hebben. Je komt al snel uit bij de 'Bekende Nederlanders', terwijl in een kleine gemeente de bakker en de slager al lokale bekendheden zijn. De bekende personen kunnen door de petitionaris als prominenten aangevinkt worden zodat ze onder die naam terug te vinden zijn direct onder de petitie. Dit overtuigt mensen om ook te ondertekenen.

Van de mensen die 'bekend' zijn is hun 'autoriteit' ten opzichte van het onderwerp erg belangrijk. Zo kan een ziekenhuisdirecteur bij een petitie over een moeilijke medische kwestie zwaarder wegen dan een TV-quizshow-presentator. Binnen het vakgebied is die dan ook 'bekender' dan die tv-persoonlijkheid. Een mix van dergelijke prominenten is natuurlijk het mooist.

Ambtenaren en politici

Ambtenaren en politici moeten niet (in functie) ondertekenen. Ambtenaren behoren neutraal te blijven en kunnen/horen hun baan verliezen als ze partij kiezen. Natuurlijk kan een ambtenaar wel tekenen over iets wat niets met diens positie te maken heeft. Politici zijn de doelgroep, die moeten hun ambtenaren op termijn de opdracht geven om iets te veranderen, als ze de petitie opvolgen. Het kan goed zijn om alvast wat politici als ondertekenaar te hebben, maar het kan ook tot gevolg hebben dat dat ondertekenaars afstoot om te ondertekenen omdat ze de partij van die politicus niet willen steunen, maar het issue wel.

Sommige petities worden juist door politici gestart en/of ondertekend om campagne te voeren voor zichzelf of een politiek onderwerp.

Houding

Een actieve houding is het belangrijkst. Als mensen alleen tekenen en verder niets doen moet je er wel heel veel van hebben. Ze moeten minstens andere mensen uitnodigen om ook te tekenen. De beste manier om ze actief te maken en te laten zijn is om ze met elkaar in contact te brengen. Dat kan via een website, nieuwsbrief of door evenementen organiseren. Demonstraties, voorlichtingbijeenkomsten, optochten, het kan allerlei vormen aannemen. Maar ook een donatie van een ondertekenaar kan veel verschil uitmaken: daarmee zijn tijd, aandacht en middelen te kopen.